Wstęp:
PCD (diament polikrystaliczny) i CBN (sześcienny azotek boru) to rodzaje supertwardych materiałów na narzędzia skrawające, ale mają różne właściwości, dzięki czemu nadają się do różnych zastosowań. Oto podstawowe różnice:
Skład i twardość:
PCD to jeden z najtwardszych znanych materiałów, ustępując jedynie diamentowi. CBN zajmuje drugie miejsce pod względem twardości. PCD wytwarza się przez spiekanie cząstek diamentu ze spoiwem metalowym w wysokiej temperaturze i ciśnieniu, natomiast CBN wytwarza się przez obróbkę azotku boru w wyjątkowo wysokiej temperaturze i ciśnieniu.
Zastosowanie:
Płytki PCD są zwykle używane do cięcia materiałów nieżelaznych i niemetalowych, takich jak aluminium, mosiądz, miedź, tworzywa sztuczne, drewno i guma. Z drugiej strony CBN jest zwykle używany do cięcia stali hartowanej, żeliwa i innych twardych materiałów żelaznych.
Wytrzymałość cieplna:
CBN ma wysoką odporność na ciepło w porównaniu do PCD. To sprawia, że CBN nadaje się do obróbki z dużą prędkością materiałów żelaznych, które generują wysokie temperatury skrawania.
Odporność na zużycie:
Obydwa typy płytek charakteryzują się doskonałą odpornością na zużycie, ale CBN jest bardziej odpowiedni do obróbki materiałów żelaznych ze względu na doskonałą twardość na gorąco i stabilność chemiczną w warunkach skrawania.
Koszty:
Ogólnie rzecz biorąc, płytki CBN są często droższe niż PCD. Jednakże wybór powinien opierać się na materiale przeznaczonym do obróbki i konkretnych wymaganiach dotyczących obróbki, a nie na samym koszcie.
Podsumowując, wybór pomiędzy PCD a CBN zależy w dużej mierze od przedmiotu obrabianego. Jeśli jest to materiał nieżelazny lub niemetaliczny, odpowiednim wyborem będzie PCD. Jednakże w przypadku twardych materiałów żelaznych bardziej odpowiedni byłby CBN.
Odniesienie do klasy: